Verbum

мяша́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм.).

Жывёліна або расліна, якая паходзіць ад скрыжавання двух розных відаў, парод.

напаўхмызня́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м.

Расліна з драўлянымі ніжнімі і травяністымі верхнімі часткамі.

|| прым. напаўхмызняко́вы, -ая, -ае.

гладыёлус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дэкаратыўная травяністая расліна сямейства касачовых з мечападобнымі лістамі і вялікімі яркімі кветкамі.

глі́снік, -у, м.

Расліна сямейства складанакветных, высушанае насенне якой выкарыстоўваецца як глістагонны сродак; цытвора.

|| прым. глі́снікавы, -ая, -ае.

драсён, -сёну, м.

Травяністая звычайна аднагадовая расліна сямейства драсёнавых.

|| прым. драсёнавы, -ая, -ае.

Д. парастак.

Сямейства драсёнавых (наз.).

гааля́н, -у, м.

Аднагадовая расліна сямейства злакавых з высокім сцяблом, пакрытым лісцем; род сорга.

|| прым. гааля́навы, -ая, -ае.

аза́лія, -і, ж.

Дэкаратыўная кустовая расліна сямейства верасовых з белымі, жоўтымі і іншымі кветкамі.

|| прым. аза́ліевы, -ая, -ае.

кіслі́ца, -ы, ж.

Травяністая расліна з белымі кветкамі, у лісцях якой знаходзіцца шчаўевая кіслата.

|| прым. кіслі́чны, -ая, -ае.

крыва́ўнік, -у, м.

Шматгадовая травяністая лекавая расліна з пёрыстымі рассечанымі лістамі і моцным пахам.

|| прым. крыва́ўнікавы, -ая, -ае.

сельдэрэ́й, -ю, м.

Агародная расліна сямейства парасонавых, лісце і карэнне якой выкарыстоўваюцца як прыправа.

|| прым. сельдэрэ́евы, -ая, -ае.