гадуне́ц

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гадуне́ц гадунцы́
Р. гадунца́ гадунцо́ў
Д. гадунцу́ гадунца́м
В. гадуне́ц гадунцы́
Т. гадунцо́м гадунца́мі
М. гадунцы́ гадунца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)