парыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Рыпець некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахрыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Хрыпець некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перала́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

Разм. Пералатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піткі́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Які добра, прыемна піць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад піць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадапо́й, -о́ю, м.

1. Месца на рацэ, возеры і інш., дзе пояць жывёлу і куды прыходзяць піць звяры.

2. Паенне жывёлы вадой.

|| прым. вадапо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утаро́піць, -плю, -піш, -піць; -плены; зак., што ў каго-што.

Уставіць вочы, позірк на каго-, што-н.

У. вочы ў падлогу.

|| незак. утаро́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недаспа́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -пі́; зак.

Паспаць менш, чым трэба; не выспацца.

|| незак. недасыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. недасыпа́нне, -я, н.

Хранічнае н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́калупіць, ‑плю, ‑ціш, ‑піць; зак., што.

Калупнуўшы, выняць, дастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрыпе́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -пі́; незак.

1. Утвараць хрыплыя гукі.

Дзед цяжка дыхае і хрыпіць.

2. Хрыпла гучаць.

Радыёпрыёмнік хрыпіць.

|| наз. хрыпе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)