жыллё, -я́, н.

1. Месца, дзе жывуць людзі; населенае месца.

Недалёка ад жылля.

2. Памяшканне (дом, хата, пакой і інш.), у якім хто-н. жыве.

Атрымаць ж.

Будаваць ж.

|| прым. жыллёвы, -ая, -ае.

Жыллёвыя ўмовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уту́льны, -ая, -ае.

1. Які вызначаецца ўтульнасцю (у 2 знач.), зручны і прыемны.

У. пакой.

Утульна (прысл.) умасціцца ў крэсле.

2. Зацішны, укрыты ад каго-, чаго-н.

У. куточак для адпачынку.

|| наз. уту́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шу́нуць, -ну, -неш, -не; шунь; зак.

1. Раптам паліцца, хлынуць, уварвацца ў што-н.

Шунула вада.

У пакой шунула свежае паветра.

2. перан. Пайсці масай (пра людзей); паступіць у вялікай колькасці.

Натоўп шунуў.

Заказы шунулі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вуглавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. вугал.

2. Які знаходзіцца на вугле або ў вугле.

В. дом.

В. пакой.

В. ўдар (у спорце: удар з вугла поля).

3. Які мае адносіны да вымярэння вуглоў (спец.).

В. градус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

настудзі́ць, ‑студжу, ‑студзіш, ‑студзіць; зак., што.

Разм. Зрабіць халодным (памяшканне). Настудзіць пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інгаляцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інгаляцыі. Інгаляцыйны пакой. Інгаляцыйнае прыстасаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэрна́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інтэрната. Інтэрнацкі пакой. Інтэрнацкі сход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умыва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для ўмывання. Умывальны газ. Умывальны пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ке́лля ’асобны пакой манаха ў манастыры’ (ТСБМ). Ст.-рус. келия < с.-грэч. κέλλα (Фасмер, 2, 222).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абпо́ўзаць сов. опо́лзать; испо́лзать;

дзіця́ ~зала ўвесь пако́й — ребёнок опо́лзал (испо́лзал) всю ко́мнату

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)