запабе́гчы, ‑бягу, ‑бяжыш, ‑бяжыць; ‑бяжым, ‑бежыце, ‑бягуць; зак.

Абл. Забегчы наперад, апярэдзіць. Трэба ж было запабегчы наперад, каб іншыя ахвотнікі каўнярок з рук не вырвалі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Перачун ’сабака, які пры паляванні зграяй выбягае наперад, каб перахапіць звера’ (Інстр. 2). З рус. перечуй, перёка ’тс’. Да пёрак (гл.). Сюды ж перачапае ’недахоп сабакі, які выбягае наперад, каб перахапіць звера’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

предвозвеще́ние уст.

1. прадказа́нне, -ння ср.; неоконч. прадка́званне, -ння ср.;

2. спавяшчэ́нне (напе́рад), абвяшчэ́нне (напе́рад); прадвяшчэ́нне, -ння ср.; см. предвозвеща́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задзе́л, ‑у, м.

Тое, што зроблена наперад, у запас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадвы́значыцца, ‑чыцца; зак.

Вызначыцца наперад, устанавіцца, атрымаць адпаведны напрамак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысь¹, ж.

1. Спосаб бегу каня (або іншай жывёлы), пры якім адначасова выносяцца наперад ногі пярэдняя левая і задняя правая або пярэдняя правая і задняя левая.

Ехаць рыссю.

2. Часты і павольны бег чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадрашы́ць, ‑рашу, ‑рэшыш, ‑рашыць; зак., што.

Рашыць наперад што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́перціся сов.

1. разг. вы́лезть;

2. прост. вы́лезть, вы́переться;

в. напе́рад — вы́лезть (вы́переться) вперёд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ачко́, -ка́ ср., спорт., карт. очко́;

◊ даць не́калькі ачко́ў напе́рад — дать не́сколько очко́в вперёд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наканава́насць, ‑і, ж.

Разм. Тое, што наперад, загадзя абумоўлена абставінамі. Наканаванасць лёсу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)