фагаты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Музыкант, які іграе на фагоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флейты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Музыкант, які іграе на флейце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аркестра́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант з аркестра.

|| ж. аркестра́нтка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -так.

|| прым. аркестра́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бандуры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на бандуры.

|| ж. бандуры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Трыа бандурыстак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баяні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на баяне².

Трыа баяністаў.

|| ж. баяні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

труба́ч, ‑а, м.

1. Музыкант або сігнальшчык, што іграе на трубе. У Брэсце жыве адзін з удзельнікаў памятных баёў — ваенны музыкант трубач Міхаіл Ігнацюк. «Беларусь».

2. Разм. Тое, што і трубасты голуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карнеты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Музыкант, які іграе на карнеце ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Музыкант, які іграе на танцавальных вечарах, суправаджае нямыя фільмы.

|| ж. тапёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гудо́шнік, ‑а, м.

Уст. Музыкант, які іграў на гудку (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тале́рачнік, ‑а, м.

Разм. Музыкант, які іграе на талерках (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)