хо́дкі, -ая, -ае.

1. Які хутка ходзіць, рухаецца, лёгкі на хаду.

Х. конь.

2. Які карыстаецца вялікім попытам (пра тавары, вырабы і пад.).

Ходкая прадукцыя.

|| наз. хо́дкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чу́ткі, -ая, -ае.

1. Які лёгка і добра ўспрымае што-н. слыхам, нюхам.

Чуткія сабакі.

2. Уражлівы, успрыімлівы.

Чуткая душа.

3. Неглыбокі, лёгкі.

Ч. сон.

|| наз. чу́ткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беры́лій, ‑ю, м.

Хімічны элемент, лёгкі светла-шэры метал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легкано́гі, ‑ая, ‑ае.

Хуткі, лёгкі ў хадзе, бегу, танцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танке́тка², -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Суцэльная падэшва, якая паступова патаўшчаецца ад наска да пяткі.

Туфлі на танкетцы.

2. мн. Лёгкі жаночы абутак на такой падэшве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алюмі́ній, ‑ю, м.

Хімічны элемент, лёгкі метал серабрыста-белага колеру.

[Ад лац. alumen, aluminis — галун.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

керамзітабето́н, ‑у, м.

Лёгкі бетон, у якім запаўняльнікам з’яўляецца керамзіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малава́жкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае невялікую вагу; лёгкі. Малаважкі метал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мапе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Лёгкі матацыкл з педальным прыводам.

[Ад ма(тацыкл) і (веласі)пед.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фія́кр, ‑а, м.

Наёмны лёгкі экіпаж у гарадах Заходняй Еўропы.

[Фр. fiacre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)