дзіра́вы, -ая, -ае.

Прадраны, з дзіркамі.

Дзіравая кішэня.

Дзіравая лодка.

◊

Дзіравая барада (разм., жарт.) — пра таго, хто абліваецца стравай у час яды.

Дзіравая галава (жарт.) — пра чалавека з дрэннай памяццю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́хта, -ы, ДМ я́хце, мн. -ы, -аў, ж.

1. Вялікая і лёгкая спартыўная парусная лодка.

Гоначная я.

2. Невялікае судна для прагулак, спорту.

Маторная я.

|| прым. я́хтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднавясло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адно вясло, абслугоўваецца адным вяслом. Аднавясловая лодка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаме́сны, ‑ая, ‑ае.

Прыстасаваны, разлічаны на аднаго чалавека. Аднамесны самалёт. Аднамесная лодка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́ра, ‑ы, ж.

Пласкадонная рыбалоўная лодка з шырокай кармой, пашыраная на Поўначы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насе́сть сов., в разн. знач. насе́сці, мног. панасяда́ць;

насе́ла пыль насе́ў пыл;

насе́л медве́дь насе́ў мядзве́дзь;

люде́й насе́ло по́лная ло́дка людзе́й насе́ла по́ўная ло́дка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няўсто́йлівы в разн. знач. неусто́йчивый; (изменчивый — ещё) непостоя́нный;

~вая ло́дка — неусто́йчивая ло́дка;

~вае надво́р’е — неусто́йчивая (непостоя́нная) пого́да;

~вая раўнава́га — физ. неусто́йчивое равнове́сие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карба́с, ‑а, м.

Вялікая паморская лодка з высокімі бартамі, прызначаная для перавозкі грузаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

душагу́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

1. гл. душагуб.

2. Вузкая, няўстойлівая лодка (разм.).

3. Спецыяльная аўтамашына, у якой нямецка-фашысцкія захопнікі знішчалі людзей шляхам удушэння атрутнымі газамі (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дашча́нік м., разг.

1. (лодка) доща́ник;

2. строе́ние из досо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)