пры́яцель, -я, мн. -і, -яў, м.

Блізка знаёмы чалавек, з якім устанавіліся сяброўскія адносіны.

Даўні п.

|| ж. пры́яцелька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

|| прым. пры́яцельскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бирю́льки мн. біру́лькі, -лек, ед. біру́лька, -кі ж.;

◊

игра́ть в бирю́льки гуля́ць у біру́лькі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лякоба, лекоба ’лякарства’, ’лячэнне’ (Сержп., Грам.; жытк., Мат. Гом.; Нар. Гом.; ТС). Да прасл. lěkoba < lěkъ > лек. (Трубачоў, Эт. сл., 14, 198).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бабу́ля, -і, мн. -і, -бу́ль, ж.

Ласк. да баба¹ (у 1 і 2 знач.).

|| памянш.-ласк. бабу́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.; прым. бабу́льчын, -а.

Б. чапец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згубі́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Той, хто губіць, загубіў каго-, што-н.

Жукі-караеды — згубіцелі лесу.

|| ж. згубі́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

|| прым. згубі́цельскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фрыкадэ́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Клёцка, галачка з сечанага мяса ці рыбы, звараная ў булёне.

[Ням. Frikadelle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кармі́целька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

1. Жан. да карміцель.

2. Жанчына, якая корміць грудзьмі чужое дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́пелька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

1. Маленькая кропля.

Капелькі расы.

Выпіць да капелькі.

2. адз., перан., чаго. Самая малая колькасць чаго-н. (разм.).

У слоіку засталася к. малака.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́белькі, ‑лек; адз. няма.

1. Памянш.-ласк. да граблі; невялікія граблі.

2. Прыстасаванне ў форме грабель на касе, якой скошваюць збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лаганец ’залатушная трава, Leontodon L.’ (Кіс.). Утворана ад ⁺лагаднец < лагадне́ць ’станавіцца лагаднейшым’. Расліна названа паводле яе лекавых уласцівасцей — заспакойвае болі ў жываце (Лек. раст., 6, 447).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)