Verbum

зае́зджы, -ая, -ае.

Які заехаў куды-н. мімаходам, ненадоўга.

Заезджыя акцёры.

нязва́ны, -ая, -ае.

Які з’явіўся куды-н. без запрашэння.

Н. госць.

хадо́к, хадака́, мн. хадакі́, хадако́ў, м.

1. Той, хто ходзіць пехатой.

У каго сілы хапае, той і х. добры.

2. Выбраная асоба, якая пасылаецца куды-н. з хадайніцтвам, даручэннем.

Сялянскія хадакі.

◊

Не хадок хто куды (разм.) — пра таго, хто больш не можа ці не хоча хадзіць куды-н.

Я туды больш не хадок.

залётны¹, -ая, -ае.

Які выпадкова або ненадоўга заляцеў куды-н.

Залётная птушка.

няпро́шаны, -ая, -ае.

Які з’явіўся куды-н. без запрашэння, нечаканы.

Н. госць.

запаўзці́, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; запо́ўз, -паўзла́, -ло́; -зі́; зак.

1. Забрацца куды-н. паўзком.

З. пад канапу.

2. Адпаўзціся куды-н. далёка.

З. ў лес.

|| незак. запаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

запрапа́сціцца, -па́шчуся, -па́сцішся, -па́сціцца; зак. (разм.).

Прапасці, падзецца невядома куды.

Блакнот кудысьці запрапасціўся.

збе́гаць, -аю, -аеш, -ае; зак.

Схадзіць куды-н. хутка, бягом.

Збегай у магазін.

папяльні́к, -пельніка́, мн. -пельнікі́, -пельніко́ў, м. (спец.).

Ніжняя частка топкі, куды падае попел.

паспе́ецца, безас., зак. (разм.).

Няма куды спяшацца, можна паспець.

З паездкай паспеецца, пачакайце.