чарапны́ анат. черепно́й;

~на́я косць — черепна́я кость;

○ ~на́я каро́бка — черепна́я коро́бка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Масталы́га 1 ’частка каравячай тушы’ (Растарг.). Рус. ёнаўск. (ЛітССР) мостолы́жка ’косць’, мостолы́га ’перадплечча’, ’галёнка’; цвяр. ’рука без кісці, нага без ступні’, валаг. ’доўгая худая рука’, алан. мостолю́га ’вялікая косць з мясам’. Беларуска-рускае. Да масол (гл.). Утварылася ў выніку семантычнага пераносу паводле сумежнасці: ’косць’ > ’мяса’ > ’туша’.

Масталы́га 2 ’буркун, прыдзірала’ (Растарг.). Да масол (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́стачка ’лёска’ (Мат. Гом.). Да косць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скі́вічны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сківіцы. Сківічная косць. Сківічныя мускулы. // Які звязаны з лячэннем сківіцы. Сківічная аперацыя. Сківічная хірургія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

решётчатый и реше́тчатый

1. кра́цісты, у кра́ты;

2. рашэ́цісты;

решётчатая кость анат. рашэ́цістая косць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касціна́, ‑ы, ж.

Разм. Асобна ўзятая косць; костка. Спаліў Іван злога Кашчэя так, каб касціна да касціны, сустаў да сустава не сышліся. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздро́блены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад раздрабіць.

2. у знач. прым. Разбіты, расколаты на дробныя часткі. Раздроблены мінерал. // Пашкоджаны (пра косць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Клубы́ ’косць бядра’ (Касп., Некр., Сержп. Грам., Гарэц.). Гл. клуб 3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

касцяне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Ператварацца ў косць, станавіцца косцю.

Рогі ў цяляці касцянеюць.

2. перан. Станавіцца нерухомым, дзеравянець ад холаду.

Ногі пачынаюць к. ад холаду.

|| зак. закасцяне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і акасцяне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плечево́й анат. плечавы́;

плечева́я кость плечава́я косць;

плечево́й суста́в плечавы́ суста́ў;

плечево́й по́яс плечавы́ по́яс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)