Verbum

ко́стка ж., косць ж.

1. анат. Knóchen m -s, -; Gräte f -, -n (рыбіна);

галёначная косць Schíenbein n -(e)s, -e;

скро́невая косць Schläfenbein n;

прамянёвая косць Spéiche f -, -n;

ло́кцевая косць Élle f -, -n;

грудна́я косць Brústbein n;

2. (ігральная) Würfel m -s, -;

гуля́ць у косці würfeln vi, Würfelspiele máchen, knóbeln vi;

слано́вая косць Élfenbein n -(e)s, -e;

мазгава́я косць Márkknochen m;

◊

бе́лая косць іран. bláues Blut;

ле́гчы касцьмі́ im Kampf fállen*; жарт., іран. sich die Béine áusreißen*;

гэ́та пабудава́на на касця́х das hat gróße Ópfer gekóstet;

прамо́кнуць да касце́й разм. bis auf die Knóchen nass [durchnässt] wérden, bis auf die Haut nass [durchnässt] wérden;

пералічы́ць каму-н косці разм. j-m éine Tracht Prügel verábreichen;

касце́й не сабра́ць разм. da kannst du déine Knóchen nummeríeren;

косць ад ко́сці Mark vom Mark

падскі́вічны анат. ÚÚnterkiefer-;

падскі́вічная косць nterkieferbein n -(e)s, -e

скро́невы Schläfen-;

скро́невая косць анат. Schläfenbein n -(e)s, -e

падскро́невы анат. Únterschläfen-;

падскро́невая косць анат. Únterschläfenbein n -(e)s, -e