чад, -у, М -дзе, м.

1. Удушлівы атрутны газ, які ўтвараецца пры няпоўным згаранні вугалю з прычыны недастатковага прытоку паветра.

Ад чаду балела галава.

2. Едкі, удушлівы дым, утвораны пры гарэнні (звычайна тлушчу).

3. перан. Стан самазабыцця, нястрымнага праяўлення якіх-н. пачуццяў.

|| прым. ча́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подёрнуть сов. зацягну́ць, мног. пазаця́гваць; (покрыть) пакры́ць; (застлать) засла́ць, мног. пазасціла́ць; (затуманить) затума́ніць; (окутать) аху́таць;

моро́з уже́ подёрнул ре́ку то́нким льдом маро́з ужо́ зацягну́ў (пакры́ў) раку́ то́нкім лёдам;

дым подёрнул дере́вья дым зацягну́ў (засла́ў, аху́таў) дрэ́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасплыва́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Сплысці — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. Пасплывалі дым-туманы З рэчкі на палянку. Русак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыгарэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цыгарэты. Цыгарэтны дым. // Прызначаны для вырабу цыгарэт і іх захавання. Цыгарэтны тытунь. Цыгарэтная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

махо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да махоркі. Людзі выйшлі, за імі стаў выходзіць і махорачны дым і яго едкі пах. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выесці што‑н. у многіх месцах, выесці ўсё, многае. Павыядаць начынку з пірагоў. Дым павыядаў вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смаль, ‑і, ж.

Разм. Гарэлае, гар. Вецер нёс дым: пахла падгарэлай бульбай і смаллю. Пташнікаў. Ад яе кофты і валасоў пахла смаллю. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стаўбуні́цца, ‑ніцца; незак.

Абл. Узнімацца слупам (пра дым, зямлю). Скрозь над дахамі стаўбуняцца дымы — усё роўна як зімою ў ціхі марозны ранак. Масарэнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стла́ться несов.

1. в разн. знач. сла́цца;

над на́ми стла́лось голубо́е не́бо над на́мі сла́лася блакі́тнае не́ба;

чёрный дым стла́лся по боло́ту чо́рны дым сла́ўся па бало́це;

стла́ться в ку́хне сла́цца ў ку́хні;

2. страд. сла́цца; см. стлать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́хлап, ‑у, м.

Выхад адпрацаваных газаў з цыліндраў рухавіка ўнутранага згарання праз выхлапную трубу. Машына пакаціла. Сіні дым з выхлапу.. тхнуў у твар. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)