су́ды (род. судо́ў) мн., обл. два ведра́ (для одновременного использования);

прыне́сці с. вады́ — принести́ два ведра́ воды́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ато́есніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што (кніжн.).

Прызнаць тоесным.

А. два паняцці.

|| незак. атаясня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. атаясне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стэрэаско́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Аптычны прыбор, у якім два плоскія адлюстраванні прадмета зліваюцца ў адзін аб’ёмны малюнак.

|| прым. стэрэаскапі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обхва́т

1. (действие) разг. абхва́т, -та м.;

2. (окружность) абхва́т, -та м.;

де́рево в два обхва́та дрэ́ва ў два абхва́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вдво́е нареч. (в два раза) у два разы́; (в две части) у дзве сто́лкі; удвайне́, удвая́;

увели́чить вдво́е павялі́чыць у два разы́ (удвайне́, удвая́);

сложи́ть, согну́ть вдво́е скла́сці, сагну́ць у дзве сто́лкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гато́ва

1. нареч. гото́во;

2. в знач. безл. сказ. гото́во;

◊ раз-два і г. — раз-два и гото́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перашы́ек, -ы́йка, мн. -ы́йкі, -ы́йкаў, м.

Паласа сушы, якая злучае два мацерыкі ці знаходзіцца паміж двума воднымі масівамі.

Суэцкі п.

|| прым. перашы́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двайны́, -а́я, -о́е.

1. Які складаецца з дзвюх аднародных частак ці прадметаў.

Чамадан з двайным дном.

2. У два разы большы; падвоены.

Д. расход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Раптоўна перарваць гаворку, зрабіць запінку.

Два словы сказаў і запнуўся.

|| незак. запіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напе́рснік¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Частка верхавой конскай збруі з трох рамянёў, з якіх адзін ідзе ад персяў да папругі, а два — па баках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)