нерэгуля́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які адбываецца з перапынкамі; непастаянны.
2. Такі, які арганізуецца, склікаецца па меры неабходнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нерэгуля́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які адбываецца з перапынкамі; непастаянны.
2. Такі, які арганізуецца, склікаецца па меры неабходнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бронемашы́на, ‑ы,
Тое, што і бронеаўтамабіль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
страле́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да стральца (у 1 знач.), належыць яму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца;
1. Коцячыся, перамясціцца ў які
2.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інспектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
Правяраць правільнасць чыіх‑н. дзеянняў шляхам нагляду і даваць інструктыўныя ўказанні.
[Ад лац. inspectare — аглядаць, назіраць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэгуля́рны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ла́гер ’стаянка
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кватэ́раваць ’часова жыць у каго-н., наймаючы кватэру, памяшканне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сканцэнтрава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Кватарава́ць ’часова жыць у каго-н., наймаючы кватэру, памяшканне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)