Verbum

панані́зваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Нанізаць адно за другім усё, многае ці ўсіх, многіх.

П. пацеркі на нітку.

манагра́фія, -і, мн. -і, -фій, ж.

Навуковы твор, што даследуе адно якое-н. пытанне, асвятляе адну тэму.

|| прым. манаграфі́чны, -ая, -ае.

барэлье́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скульптурны відарыс, які выступае над плоскай паверхняй, утвараючы з ёю адно цэлае.

|| прым. барэлье́фны, -ая, -ае.

павысыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Выслаць адно за другім усё, многае або ўсіх, многіх.

П. пасылкі.

П. дазоры наперад.

лясі́на, -ы, мн. -ы, -сі́н, ж. (разм.).

1. Адно дрэва.

Віхор зваліў лясіну.

2. зб. Ссечаныя дрэвы як лесаматэрыял.

Сплаў карабельнай лясіны.

стапі́ць, стаплю́, сто́піш, сто́піць; сто́плены; зак., што.

Падаграваючы разам, змяшаць адно з другім.

С. воск з салам.

|| незак. сто́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

камя́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Сціснуты, змяты або злеплены ў адно кавалак якой-н. мяккай, рыхлай масы (разм.).

К. снегу.

К. шэрсці.

адназна́чны¹, -ая, -ае.

1. Тоесны па сэнсе з іншым.

Адназначныя выразы.

2. Які мае толькі адно значэнне.

Адназначныя словы.

|| наз. адназна́чнасць, -і, ж.

рэгла́н.

1. -а, м. Адзенне, у якога рукаў складае адно цэлае з плячом.

2. нязм. Пра адзенне: такога крою.

Сукенка, куртка, паліто р.