Verbum

вы́шчалачыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Спец. Вылучыць састаўную частку якога‑н. цвёрдага рэчыва, растварыўшы яго ў вадкасці. Вышчалачыць дубільнае рэчыва.

азанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак.

Спец.

1. Ператварыць (ператвараць) у азон (пра кісларод).

2. Зрабіць (рабіць) азанізацыю. Азанаваць пакой.

алкало́ід, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Арганічнае рэчыва, падобнае на шчолач, якое мае ў сабе азот і вызначаецца моцным фізіялагічным дзеяннем.

антаблеме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец. Верхняя гарызантальная частка будынка, якая апіраецца на калоны і складаецца з карніза, фрыза і архітрава.

[Фр. entablement.]

антрапо́нім, ‑а, м.

Спец. Любое ўласнае імя, якое можа мець чалавек або група людзей (асабовае імя, прозвішча, псеўданім, мянушка і пад.).

[Ад грэч. ánthrōpos — чалавек.]

антыно́мія, ‑і, ж.

Спец. Супярэчнасць паміж двума палажэннямі, якія ўзаемна выключаюць адно аднаго і ў той жа час прызнаюцца аднолькава правільнымі.

[Грэч. antinomia.]

антытэ́за, ‑ы, ж.

1. Процілегласць; проціпастаўленне. // Стылістычны прыём супастаўлення процілеглых або кантрасных паняццяў і вобразаў.

2. Спец. Тое, што і антытэзіс.

адназярня́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Спец. Культурны і дзікарослы від полбы, які мае ў каласку адно зярнятка.

дзеяздо́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Кніжн. Здольны дзейнічаць. Дзеяздольная арганізацыя.

2. Спец. Які мае дзеяздольнасць (у 2 знач.). Малалетнія не з’яўляюцца дзеяздольнымі.

марэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. марыць (у 1 знач.).

2. Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. марыць (у 4 знач.).