скрэ́сліць, ‑лю, ‑літ, ‑ліць; зак., што.
Разм.
1. Пакрыць рознымі штрыхамі, закрэсліць у многіх месцах. Скрэсліць увесь ліст паперы.
2. Унесці многа паправак. Скрэсліць рукапіс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Піцава́ць 1 ’многа працаваць, да стомы’ (докш., Янк. Мат.; шчуч., Сцяшк. Сл.; Нар. лекс.), ст.-бел. пицовати ’нарыхтоўваць харчы і фураж для войска’ (1511 г.) са ст.-польск. picować ’тс’, ’пасці’, відаць, пры ад’ідэацыі працаваць. Сюды ж піцу́га ’працавіты чалавек’ (Касп.; ушац., Филол. сб., 1966).
Піцава́ць 2 ’пакаваць, накладаць’ (навагр., Сцяшк. Сл.), ’многа накладаць, набіваць бітком’ (карэліц., Нар. сл.). Няясна. Магчыма, у сувязі з піцава́ць 1; параўн. яшчэ польск. picować ’напаўняць харчамі, прадуктамі’.
Піцава́ць 3 ’рэзаць тупым нажом або пілаваць тупой пілой’ (маладз., Янк. Мат.). Гукапераймальнае (?).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трынды́каць ‘гаварыць абы-што’, ‘ледзьве хадзіць пасля хваробы’ (ТС), трынды́чыць ‘многа гаварыць’ (Мат. Маг.). Параўн. укр. тринди́кати ‘няўмела іграць на шчыпковым інструменце’, ‘несупынна гаварыць’. Экспрэсіўныя суфіксальныя ўтварэнні на базе імітатыва трынды, параўн. трындзець.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сли́шком нареч. зана́дта, заду́жа, залі́шне; (очень) ве́льмі;
сли́шком мно́го нали́ли воды́ зана́дта мно́га налілі́ вады́;
не сли́шком приле́жно не ве́льмі стара́нна;
э́то уж сли́шком гэта ўжо зана́дта.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
напе́рціся сов., прост.
1. (скопиться) напере́ться;
у ха́ту ~рлася мно́га людзе́й — в избу́ напёрлось мно́го люде́й;
2. напере́ться, нало́паться;
н. ка́шы — напере́ться (нало́паться) ка́ши
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
За́ніц ’дарма’, ’многа’ (Шат.). Рус. (у Літве) за́ниц ’тс’ (< бел. ці польск.). З за ніц ’за нішто’; ніц < польск. nic ’нішто, нічога’. Націск на першым складзе можа ўказваць на польск. паходжанне слова ў цэлым.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
меліяра́тар, ‑а, м.
Спецыяліст па меліярацыі. Андрыян Цітавіч здзівіўся, што за час, які ён не быў тут, меліяратары зрабілі так многа: канал падыходзіў да ракі. Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
набалбата́ць, ‑бачу, ‑бочаш, ‑боча; зак., чаго і без дап.
Разм. Нагаварыць многа лішняга, непатрэбнага. Пабалбатаць лухты. □ [Алена:] — Больш слухайце вы яго, Антон Сафронавіч, дык .. [Хаецкі] вам набалбоча. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панамо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.
1. Намачыць усё, многае або ўсіх, многіх. Панамочваць каноплі.
2. Мочачы, прыгатаваць многа чаго‑н. Панамочваць яблык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панасціла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.
1. Наслаць 2, раскласці на якой‑н. паверхні многа чаго‑н.
2. Нарабіць якіх‑н. насцілаў. Панасцілаць падлогі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)