Verbum

ліхама́нкавы, -ая, -ае.

1. Які бывае пры ліхаманцы (у 1 знач.).

Л. стан.

2. перан. Вельмі ўсхваляваны, нервовы, празмерна паспешлівы.

Ліхаманкавая дзейнасць.

|| наз. ліхама́нкавасць, -і, ж. (да 2 знач.).

ляск, -у, м.

1. Кароткі, звонкі гук, які ўтвараецца ад удару металічнымі прадметамі аб метал або камень.

Л. ланцугоў.

2. Рэзкі, сухі гук пры лясканні чым-н.

Л. пугі.

ляшы́ць, ляшу́, ляшы́ш, ляшы́ць; ляшы́м, ляшыце́, ляша́ць; ле́шаны; незак., што і без дап. (разм.).

Пры сяўбе ўручную адзначаць чым-н. месца, дакуль засеяна.

Л. жыта.

|| наз. ляшэ́нне, -я, н.

кадзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што.

Зашыфраваць (зашыфроўваць) пры дапамозе кода.

К. сакрэтнае паведамленне.

|| зак. закадзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

|| наз. кадзі́раванне, -я, н.

самадзяржа́ўе, -я, н. (гіст.).

Манархічная форма праўлення ў Расіі, пры якой манарху належала вярхоўнае права ў заканадаўстве, кіраванні і вышэйшым судзе.

Вызваленне народаў ад самадзяржаўя.

|| прым. самадзяржа́ўны, -ая, -ае.

свісця́чы, -ая, -ае (спец.).

Які ўтвараецца пры праходжанні струменя паветра праз вузкую шчыліну ў месцы збліжэння пярэдняй часткі языка з верхнімі пярэднімі зубамі.

С. зычны гук.

Мяккі с. (наз.).

сёмы, -ая, -ае.

1. гл. сем.

2. ж. Які атрымліваецца пры дзяленні на сем.

Сёмая частка.

3. у знач. наз. сёмая, -ай, ж. Сёмая частка чаго-н.

Адна сёмая.

зда́ча¹, -ы, ж.

1. гл. здаць.

2. Лішак грошай, які вяртаецца пры разліку; рэшта.

Атрымаць здачу.

З. з пяці тысяч рублёў.

◊

Даць здачы каму (разм.) — адказаць ударам на ўдар.

абшарпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

1. Падраць носячы, знасіць.

А. паліто.

2. Падрапаць, нарабіць драпін на паверхні чаго-н. пры неасцярожным працяглым карыстанні.

А. лакіраваны стол.

счаса́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., счэ́шацца; зак.

1. Счысціцца, зняцца пры часанні.

Счасалася два кілаграмы пуху.

2. Быць счасаным (гл. счасаць¹ у 2 знач.).

Уся воўна счасалася.