транслі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што.
Перадаць (перадаваць) аўдыё- і відэаінфармацыю па радыё або па тэлебачанні.
Т. даклад.
|| звар. транслі́равацца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -руецца.
|| наз. трансля́цыя, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тэ́зіс, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. У логіцы: палажэнне, якое патрабуе абгрунтавання.
2. звычайна мн. Палажэнні, якія коратка перадаюць ідэю, асноўныя думкі сачынення, даклада і пад.
Тэзісы даклада.
|| прым. тэ́зісны, -ая, -ае.
У тэзіснай форме.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цуке́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
Салодкі кандытарскі выраб звычайна ў выглядзе плітачкі, шарыка і пад.
Шакаладныя цукеркі.
|| памянш.-ласк. цуке́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. цуке́рачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Пагроб, пагроп, пагробы ’грузд’ (Сл. ПЗБ). Рус. пск. подгреб ’тс’. Вытворныя ад паграбаць, падграбаць, таму што грузды звычайна растуць на тоўстай падсцілцы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вакза́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вакзала. Вакзальны будынак. Вакзальны кіёск. // Уласцівы вакзалу. Вакзальная сумятня характэрна звычайна для ўсіх чыгунак свету. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бесказы́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Шапка без казырка, звычайна ў маракоў. Ідуць у белых бесказырках Па набярэжнай маракі. Звонак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бле́днасць, ‑і, ж.
Уласцівасць бледнага. Нездаровая бледнасць залівала ўвесь твар. Хведаровіч. [Слабасць канфлікту] звычайна цягне за сабой.. схематызм і бледнасць у паказе дзеючых асоб. «ЛіМ».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
антагані́ст, ‑а, М ‑сце, м.
1. Непрымірымы праціўнік.
2. звычайна мн. (антагані́сты, ‑аў). Органы або рэчывы, функцыі і ўзаемадзеянні якіх процілеглыя адзін аднаму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зазвы́чай, прысл.
Разм. Звычайна. Ва ўсіх кутках пан Вольскі палічыў восем шаф. Гэтыя шафы зазвычай прывозілі з сабою маладыя жонкі паноў Вашамірскіх. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адлічэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адлічыць.
2. звычайна мн. (адлічэ́нні, ‑яў). Адлічаная сума. Адлічэнні ад абароту. Адлічэнні ў непадзельны фонд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)