пясо́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для пяску. Пясочная скрынка.

2. Шэра-жоўтага колеру. Плашч пясочнага колеру.

3. Прыгатаваны з сухога, рассыпістага цеста. Пясочнае пірожнае.

•••

Пясочны гадзіннік гл. гадзіннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ранго́ўт, ‑а, М ‑гоўце, м.

Спец. Сукупнасць драўляных або стальных прыстасаванняў на судне (мачты, рэі і пад.), якія служаць для пастаноўкі і расцягвання парусоў, падымання цяжараў, падачы сігналаў.

[Гал. rondhout.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распе́ць, ‑пяю, ‑пяеш, ‑пяе; ‑пяём, ‑пеяце; зак., што.

1. Развучыць, рэпеціруючы (музычны твор для голаса). Распець дуэт.

2. Прымусіць добра гучаць (пра голас, галасы). Распець хор перад выступленнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рудаспу́ск, ‑у, м.

Спец. Нахіленая падземная горная вырабатка, якая не мае непасрэднага выхаду на зямную паверхню і служыць для спуску карысных выканняў, парожняй пароды і інш. грузаў самаплывам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысбе́рма, ‑ы, ж.

Спец. Частка гідратэхнічнага збудавання, прызначаная для ўмацавання рэчышча патоку. Старэйшыя спыняліся на мастку, глядзелі цераз парэнчы ўніз на прасмалены насціл вадабоя, на шчэбень рысбермы. Шамякін.

[Гал. rijsberm.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салідо́л, ‑у, м.

Гатунак густога рэчыва, якое выкарыстоўваецца для змазвання хадавой часткі транспартных машын. Ад свежых сасновых дошак патыхала смалою і салідолам ці нейкім іншым машынным маслам. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свірнавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да свірна. Інжынер П. С. Вараб’ёў прапанаваў новы спосаб сушэння збожжа і барацьбы са свірнавымі шкоднікамі. «Беларусь». // Характэрны для свірна. Свірнавы пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серсо́, нескл., н.

Гульня з тонкім лёгкім абручом, які падкідаюць і ловяць спецыяльнай палачкай, а таксама прылады для гэтай гульні (абручы і палачкі). Гуляць у серсо. Купіць серсо.

[Фр. cerceau.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінанімі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сіноніма; з’яўляецца сінонімам. Сінанімічныя словазлучэнні. Сінанімічны рад. □ Багаты лексікаграфічны матэрыял складаюць сінанімічныя замены цяжкіх для разумення слоў у царкоўнаславянскіх тэкстах. Суднік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаваро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скаварады. А для дзяцей найбольша свята Абы наесціся багата. І звон аб прыпек скавародны, Так блізкі сэрцу, так ім родны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)