плінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
1. Выраўноўваць, згладжваць, ачышчаць паверхню чаго‑н. (зямлі, балота і пад.).
2. Расколваць вялікія камяні на кавалкі, патрэбныя для далейшай апрацоўкі.
[Ад грэч. plinthos — цэгла, пліта.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)