па́ндус, ‑а, м.
Спец. Нахіленая пляцоўка каля ўваходу ў будынак, якая замяняе сабою лесвіцу, а таксама служыць для ўезду аўтамашын і экіпажаў на мост, у гараж і пад.
[Фр. pente douce — нахілены спуск.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)