святлосігна́льшчык, ‑а, м.

Той, хто падае святлосігнал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарпава́льшчык, ‑а, м.

Той, хто ўкладае тарпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарыфіка́тар, ‑а, м.

Той, хто ўстанаўлівае тарыф.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тасёмачнік, ‑а, м.

Той, хто тчэ тасьму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

татуіро́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто робіць татуіроўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

труна́р, ‑а, м.

Той, хто робіць труны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трусагадо́вец, ‑доўца, м.

Той, хто засмяецца трусагадоўляй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хіміза́тар, ‑а, м.

Той, хто займаецца хімізацыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрысці́цель, ‑я, м.

Той, хто правёў хрышчэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарапі́чнік, ‑а, м.

Той, хто вырабляе чарапіцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)