здзіра́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па здзіранню чаго‑н. Здзіральшчык бяросты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высакаво́льтнік, ‑а, м.

Спецыяліст па токах высокага напружання, па высакавольтнаму абсталяванню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

русі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Вучоны, спецыяліст у галіне рускай філалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́бнік, ‑а, м.

Спецыяліст па рыбалоўству; работнік рыбных промыслаў. Рыбнікі Каспія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сантэ́хнік, ‑а, м.

Спецыяліст, які займаецца ўстаноўкай і наладкай санітарнага абсталявання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сілуэты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак — спецыяліст у галіне сілуэтнага мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіфілідо́лаг, ‑а, м.

Урач, які лечыць сіфіліс, спецыяліст у галіне сіфілідалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

славі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст у галіне славістыкі, славянскай філалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

станкаві́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак, спецыяліст, які займаецца станковым жывапісам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цывілі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спец. Спецыяліст па грамадзянскаму праву, цывілістыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)