аргументава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
Прывесці (прыводзіць) доказы, аргументы (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аргументава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
Прывесці (прыводзіць) доказы, аргументы (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бестэрміно́вы, ‑ая, ‑ае.
Які не мае тэрміну, не абмежаваны ім.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бі́скуп, ‑а,
Вышэйшае духоўнае званне ў католікаў.
[Ад грэч. epískopos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяз’я́дзерны, ‑ая, ‑ае.
1. У якім адсутнічае ядро.
2. У якім адсутнічае ядзерная зброя.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кароткачасо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які працягваецца нядоўгі час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зміры́ць, зміру, змірыш, змірыць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
знервава́ць, ‑рвую, ‑рвуеш, ‑рвуе;
Давесці да хваравіта-зласлівага, нервознага стану.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ідэнты́чны, ‑ая, ‑ае.
[Ад лац. identicus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галаду́ха, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарэ́лішча, ‑а,
Тое, што і пажарышча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)