кінагра́ма, ‑ы, ж.

Спец. Зарэгістраваны на кінаплёнцы паслядоўны рад якіх‑н. дзеянняў, рухаў і пад. Кінаграма тэхнікі кідання дыска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мане́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; незак., каго.

1. Спец. Аб’язджаць (каня) на правілах манежнай язды.

2. перан. Разм. Мучыць, таміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мармурава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад мармураваць.

2. у знач. прым. Спец. Апрацаваны пад мармур. Мармураваная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мармурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Апрацаваць (апрацоўваць), афарбаваць (афарбоўваць) што‑н. пад мармур. Мармураваць паперу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іржа́ўленне і ржа́ўленне, ‑я, н.

Спец. Стан паводле знач. дзеясл. іржавець; з’яўленне ржы на паверхні чаго‑н. Іржаўленне жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

када́стр, ‑у, м.

Спец. Вопіс чаго‑н., сістэматызаваны збор звестак аб чым‑н. Кадастр падземных вод. Кадастр карысных выкапняў.

[Фр. cadastre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жало́бніца, ‑ы, ж.

Спец. Вялікі матылёк сямейства німфалід вішнёва-карычневай афарбоўкі з чорнымі знізу крыламі, акаймаванымі жаўтавата-белай палоскай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гальванастэ́гія, ‑і, ж.

Спец. Пакрыццё металічных прадметаў тонкім слоем другога металу пры дапамозе электролізу для засцярогі іх ад карозіі.

[Ад уласн. імя і грэч. stegē — пакрыццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агаласо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы; Р мн. ‑совак; ж.

Спец. Наяўнасць таго або іншага галоснага ў марфеме. Агаласоўка кораня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аквана́ўтыка, ‑і, ДМ ‑тыпы, ж.

Спец. Навука, якая займаецца вывучэннем магчымасцей доўгага знаходжання чалавека ў моры пад вадой.

[Ад лац. aqua — вада і грэч. nautes — які плавае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)