нейзі́льбер, ‑у, м.
Спец. Сплаў медзі і нікелю з цынкам, які ўжываецца для вырабу пасуды, а таксама ў машынабудаванні.
[Ням. Neusilber — новае серабро.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)