спірагра́фія, ‑і, ж.

Запіс работы лёгкіх пры дапамозе спецыяльнага прыбора.

[Ад лац. spirare — дыхаць, выдыхаць і грэч. graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спружыно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які дзейнічае пры дапамозе спружын. Спружыновая барака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трахейнады́хальныя, ‑ых.

Падтып членістаногіх жывёлін, якія дыхаюць пры дапамозе трахеяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэпа́н, ‑а, м.

Спец. Інструмент для свідравання косці пры трэпанацыі.

[Фр. trépan з грэч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлескапі́я, ‑і, ж.

Назіранне за нябеснымі свяціламі пры дапамозе тэлескопа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультрамікраскапі́я, ‑і, ж.

Метад даследавання высокадысперсных сістэм пры дапамозе ультрамікраскопа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фо́бія, ‑і, ж.

Неадчэпны, назойлівы страх пры некаторых псіхічных захворваннях.

[Грэч. phobos — страх.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электракра́н, ‑а, м.

Пад’ёмны кран, які дзейнічае пры дапамозе электрарухавіка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жэлаці́н, -у, м. і жэлаці́на, -ы, ж.

Бялковае рэчыва жывёльнага паходжання, раствор якога пры ахаладжэнні пераходзіць у студзяністы стан (выкарыстоўваецца ў кулінарыі, медыцыне і пад.).

|| прым. жэлаці́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зда́ча¹, -ы, ж.

1. гл. здаць.

2. Лішак грошай, які вяртаецца пры разліку; рэшта.

Атрымаць здачу.

З. з пяці тысяч рублёў.

◊

Даць здачы каму (разм.) — адказаць ударам на ўдар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)