Verbum

падле́сны, ‑ая, ‑ае.

Які прымыкае да лесу, мяжуе з лесам. Прыйшоўшы да бацькі з падлеснай даліны, Расці прыняліся І клён і рабіна. Броўка. За першай градой падлесных зараснікаў пайшоў лес чысты. Чорны.

палысе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць лысым; аблысець. Хто памятае.. [Астаповіча].., расказваюць цяпер, што ён.. адразу нейк пачаў выдавацца як бы раптоўна пастарэлым. Бадай што зусім палысела яго галава і пасівелі вусы. Чорны.

паля́скваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Ляскаць час ад часу. Паляскваюць на стыках рэек вагонныя колы, усё часцей і часцей, гучней і задзірысцей. Шынклер. Пастушок бег па вуліцы і паляскваў вузлаватаю пугаю. Чорны.

нарагата́цца, ‑гачуся, ‑гочашся, ‑гочацца; зак.

Разм. Уволю, многа парагатаць; насмяяцца. Усе выйшлі з-за стала, і ніхто не ведаў, ці гэта праўду расказваў Сабастыян Рамашка, ці выдумляў.. Але шчыра нарагаталіся ўсе. Чорны.

неактуа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае істотнага значэння ў сучасны момант, не адпавядае патрабаванням сучаснасці. Але вось праходзіць самы малы час, і гэтая п’еса робіцца неактуальнай, проста-такі часта не цікавай. Чорны.

папагусці́, ‑гуду, ‑гудзеш, ‑гудзе; ‑гудзём, ‑гудзяце; пр. папагуў, ‑гула, ‑гуло; заг. папагудзі; зак.

Разм. Гусці доўга, неаднаразова. Увосень, пасля таго, як дзень пры дні папагула ..малатарня, Тоня зноў пайшоў па грошы. Чорны.

паткну́ць, ‑ткну, ‑ткнеш, ‑ткне; ‑ткнём, ‑ткняце; зак., каго-што.

Разм. Сунуць, даць што‑н. каму‑н. [Бацька:] — Можа грошай трэба будзе паткнуць доктару.., дык што ж ты зробіш. Чорны.

•••

Нос паткнуць — сунуцца, паказацца.

паўвярэ́джвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Уверадзіцца — пра ўсіх, многіх. [Юзік:] — Я люблю нядзелю. Хаця рабіць нічога не трэба. [Юрка:] — І я таксама. [Жанчына:] — Ах, як вы перадалі лішне з работаю. Паўвярэджваліся небаракі. Чорны.

паўраста́ць, ‑ае; зак.

Урасці — пра ўсё, многае. Відаць, нялёгка вырываць, Што ўглыб карэннем паўрастала. Гілевіч. А чый дзе пляц, чыя хата? Цяжка было пазнаць старому. Бо паміж хат паўрасталі зеллем печышчы. Чорны.

прасава́льны ​¹, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаецца, служыць для прасавання ​¹. [Жанчына] збіралася прасаваць і ладзіла ля акна прасавальную дошку. Чорны.

прасава́льны ​², ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для прасавання ​². Прасавальны цэх.