вышука́льнік, ‑а, м.

Той, хто займаецца вышуканнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяро́вачнік, ‑а, м.

Той, хто ўе вяроўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геолагаразве́дчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца геолагаразведкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грузаадпра́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто адпраўляе груз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыма́снік, ‑а, м.

Разм. Той, хто грымаснічае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубі́льшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца дубленнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авечкагадо́вец, ‑доўца, м.

Той, хто займаецца авечкагадоўляй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстрэ́льшчык, ‑а, м.

Той, хто робіць адстрэл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збожжазда́тчык, ‑а, м.

Той, хто ажыццяўляе збожжаздачу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збожжанарыхто́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто праводзіць збожжанарыхтоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)