Купа́віца ’трава, што расце ў балоце на купінах’ (ТС, Нар. лекс.). Гл. купава.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Куро́біцца ’карабаціцца’ (Нар. словатв.). Да *каробіцца. Параўн. укр. коробитися, рус. коробиться. Гл. кораб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кіру́х ’страўнік жывёлы, кіндзюк’ (Нар. лекс., Вешт.). Магчыма, кантамінацыя кіндзюк і курдзюк (> курюкжурук).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лахтані́на, льхтаніна, лъхтъшна, хълтъмна ’верхняя адзежына’ (міёр., Нар. словатв.). Да лахтан, халтан (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лізь, лісь ’пра лізанне’ (мсцісл., полам., Нар. лекс.) — аддзеяслоўныя ўтварэнні. Да лізаць (гл.)..

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маґрэта (іран.) ’праставатая кабета’ (ушац., Нар. сл.). Відавочна, з уласнага імені Маґрэта < Маргары́та.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мале́цце ’маленства’ (Нар. Гом.). Скарочаная форма ⁺малалецце (< *malolětьje). Да малы́ і ле́та (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Махол ’бяздумная, ветраная асоба’ (Юрч., Суч. нар. сл.). Відаць, скарочаная форма ад малахол.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Мыгы́каць, мыгыкаты ’крычаць (пра бакаса)’ (малар., Нар. лекс.). Гукапераймальнае. Параўн. аналагічнае кугікаць ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мі́тальнік, мі́тъльніца ’непаседлівы, вярціхвост(ка)’ (міёр., З нар. сл.). Да мята́ць1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)