міжзу́бны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Пра гукі мовы, пры вымаўленні якіх кончык языка знаходзіцца паміж верхнімі і ніжнімі зубамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мута́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец. Асобіна жывёлін або раслін, якая ўзнікае ў выніку мутацыі (у 2 знач.).

[Ад лац. mutans ад mutare — мяняць, змяняць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паветраду́ўка, ‑і, ДМ ‑дуўцы; Р мн. ‑дувак; ж.

Спец. Машына для падачы паветра, газу пад высокім піскам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддзі́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спец. Работа па здабычы ломкіх парод і па расшырэнню праходаў у штрэках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаг, ‑а, м.

Спец.

1. Прыбор для вымярэння хуткасці руху судна або пройдзенай ім адлегласці.

2. Борт судна.

[Гал. log.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лігні́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да лігніну. // Які здабываецца з лігніну (у 1 знач.). Лігнінавая кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да падводу расплаўленага металу ў ліцейную форму. Літніковая сістэма. Літніковы ход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магна́лій, ‑ю, м.

Спец. Агульная назва сплаваў магнію з алюмініем, якія валодаюць высокай каразійнай стойкасцю і высокай пластычнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадуля́тар, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне, пры дапамозе якога ажыццяўляецца працэс мадуляцыі ваганняў (у радыёперадатчыках, кіназдымачных апаратах і пад.).

[Лац. modulator — які захоўвае рытм.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадэліро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. мадэліраваць (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)