Verbum

прасі́цель, -я, мн. -і, -яў, м. (уст.).

Асоба, якая звяртаецца з просьбай, з прашэннем да каго-н. ці куды-н.

Прыём прасіцеляў.

|| ж. прасі́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

|| прым. прасі́цельскі, -ая, -ае.

прынале́жны, -ая, -ае.

1. Які належыць да чаго-н., уваходзіць у склад чаго-н.

Быць прыналежным да арганізацыі.

2. У граматыцы: які выражае прыналежнасць да каго-, чаго-н.

П. займеннік (мой, твой, іхні і пад.).

прыўзня́ць, -німу́, -німеш, -німе; -німі́; -ня́ты; зак., каго-што.

Трохі ўзняць, падняць.

П. галаву.

|| незак. прыўзніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. прыўзня́цца, -німу́ся, -німешся, -німецца; -німі́ся; незак. прыўзніма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і прыўздыма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

пуд, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Руская мера вагі, роўная 16,38 кілаграма.

◊

Пуд солі з’есці з кім-н. (разм.) — пражыць разам доўгі час і добра спазнаць каго-н.

|| памянш. пу́дзік, -а, мн. -і, -аў, м.

жахну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.

1. каго. Моцна спалохаць, выклікаць жах.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выбухнуць, успыхнуць, бліснуць (пра маланку, полымя і пад.).

|| незак. жаха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

завяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак. і незак.

1. каго-што каму. Перадаць (перадаваць) па завяшчанні.

З. маёмасць сыну.

2. каму з інф. Даручыць (даручаць) што-н., выказаўшы перадсмяротную волю.

Вучоны завяшчаў прадоўжыць справу сваім вучням.

заганя́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго (разм.).

1. Змарыць, давесці да стомы, прымушаючы многа хадзіць, бегаць і пад.

З. каня.

2. перан. Стаміць працай, шматлікімі даручэннямі і пад.

Вы ўжо гэтага хлопчыка зусім заганялі.

замані́ць, -аню́, -а́ніш, -а́ніць; -а́нены; зак., каго (што).

1. Прывабліваючы чым-н., прымусіць прыйсці куды-н., апынуцца дзе-н.

З. ваўка ў пастку.

2. Прывабіць, зачараваць.

Нас там заманіла прырода.

|| незак. зама́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

заса́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Скрытае размяшчэнне каго-, чаго-н. з мэтай нечаканага нападу на праціўніка.

Танк у засадзе.

Ляжаць у засадзе.

2. Атрад войск, так размешчаны.

Моцная з.

|| прым. заса́дны, -ая, -ае.

зі́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Кідаць позірк на каго-, што-н., пазіраць.

З. па баках.

|| аднакр. зі́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні і зірну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. зі́рканне, -я, н.