Verbum

лістапа́д, -а і -у, М -дзе, м.

1. -а. Адзінаццаты месяц каляндарнага года.

Пачатак лістапада.

2. -у. Ападанне лісця восенню, а таксама час гэтага ападання.

|| прым. лістапа́дны, -ая, -ае (да 2 знач.).

ло́гіка, -і, ДМ -гіцы, ж.

1. Навука аб законах і формах мыслення.

Дыялектычная л.

2. Ход разважанняў, вывадаў.

Выдатная л.

3. Унутраная заканамернасць чаго-н.

Л. падзей.

|| прым. лагі́чны, -ая, -ае.

ло́пасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Шырокі плоскі канец чаго-н.

Л. вясла.

2. Рабочая, плоскай формы частка суднавых колаў, грабных і паветраных вінтоў.

Л. кола турбіны.

|| прым. ло́пасцевы, -ая, -ае.

лудзі́ць, луджу́, лу́дзіш, лу́дзіць; лу́джаны; незак., што.

Пакрываць палудай.

Л. медную пасуду.

|| зак. вы́лудзіць, -луджу, -лудзіш, -лудзіць; -луджаны і палудзі́ць, -луджу́, -лу́дзіш, -лу́дзіць; -лу́джаны.

|| наз. луджэ́нне, -я, н.

|| прым. лудзі́льны, -ая, -ае.

лук, -а, мн. -і, -аў, м.

Ручная зброя ў выглядзе гібкай дугі, сцягнутай цецівой, для пуску стрэл.

Спаборніцтвы па стральбе з лука.

|| прым. лу́чны, -ая, -ае.

Лучнае поле (для стральбы з лука).

лята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Мець здольнасць трымацца і перамяшчацца ў паветры.

2. перан. Хутка бегаць, рухацца, хадзіць, ездзіць, насіцца (разм.).

|| наз. лята́нне, -я, н.

|| прым. лята́льны, -ая, -ае.

Л. апарат.

мадэрні́зм, -у, м.

Агульная назва розных кірункаў у мастацтве канца 19 — пачатку 20 ст., якія абвясцілі разрыў з рэалізмам, адмаўленне ад старых форм і пошук новых эстэтычных прынцыпаў.

|| прым. мадэрні́сцкі, -ая, -ае.

ма́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. гл. мама.

2. Жанчына, якая корміць грудзьмі чужое дзіця.

|| прым. ма́мчын, -а (разм.).

Мамчына хустка.

◊

Мамчын сынок (іран.) — распешчаны хлапчук, малады чалавек.

музе́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Установа, якая збірае, вывучае, зберагае і выстаўляе для агляду помнікі матэрыяльнай і духоўнай культуры, а таксама прыродазнаўчыя калекцыі.

Краязнаўчы м.

Літаратурны м.

|| прым. музе́йны, -ая, -ае.

музыка́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Артыст, наогул чалавек, які грае на якім-н. музычным інструменце.

|| ж. музыка́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (разм.).

|| прым. музыка́нцкі, -ая, -ае.