шматдзённы, ‑ая, ‑ае.
Які адбываецца, працягваецца шмат дзён. Дождж мацнеў і мацнеў, убіраўся ў сілу, і гэта прыемна было ўсеедамляць пасля шматдзённай спякоты і сённяшняга чакання. Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шо́у, нескл., н.
Пышнае сцэнічнае відовішча з удзелам майстроў эстрады, цырка, джаз-аркестраў, балета на лёдзе і пад. / у перан. ужыв. Для амерыканцаў футбол — гэта шоу. «Звязда».
[Англ. show.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шча́сціць, ‑ціць; безас. незак.
Шанцаваць. Банкір аж закурыў. Яму шчасціла. Нават дзевятага раду нікому не даў. Колас. Лабатым людзям шчасціць — у гэта.. [Марфа] верыла глыбока і цвёрда. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агаво́рка ж., в разн. знач. огово́рка;
умо́ва з ~кай — усло́вие с огово́ркой;
ён не хаце́ў так сказа́ць, гэ́та а. — он не хоте́л так сказа́ть, э́то огово́рка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перавыда́нне ср., в разн. знач. переизда́ние;
кні́га знахо́дзіцца на ~нні — кни́га нахо́дится на переизда́нии;
гэ́та не но́вая кні́га, а п. — это́ не но́вая кни́га, а переизда́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перастрахо́ўка ж., в разн. знач. перестрахо́вка;
п. маёмасці — перестрахо́вка иму́щества;
су́ма ~кі — сумма́ перестрахо́вки;
гэ́та ўжо п. з твайго́ бо́ку — э́то уже́ перестрахо́вка с твое́й стороны́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Гаты́чны ’гатычны’ (БРС). Укр. готи́чний, рус. готи́ческий. Гэта назва стылю ў мастацтве з’яўляецца запазычаннем з франц. gothique ’тс’ (а гэта ад назвы германскага племя готаў). Гл. Шанскі, 1, Г, 150–151.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паіранізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., з каго-чаго і без дап.
Іранізаваць некаторы час. «Што гэта я такі — як дзяўчына?! — падумаў незадаволена. — Глядзі, каб не заплакаў!» — паіранізаваў [Зыбін]. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пакі́дзішча, ‑а, н.
Абл. Той (тая), каго пакінулі, з кім рассталіся назаўсёды. Сёння ў .. [Сымона] з’явілася пачуццё вялікага сораму перад людзьмі. Хіба гэта жарт? Жонка пакінула. Пакідзішчам стаў. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няла́ска, ‑і, ДМ ‑ласцы, ж.
Непрыхільнасць, нядобразычлівасць да каго‑н. — Як жа гэта так? — узрушылася бабка: — За што такая няласка, такое пакаранне? Што благога вы зрабілі? Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)