Verbum

секстако́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Акорд з трох гукаў, які ўключае інтэрвалы, тэрцыі і сексты.

[Ад лац. sextus — шосты і іт. accordo — акорд.]

сіза́ль, ‑ю, м.

Спец. Грубае валакно, атрыманае з лісця агавы, для вырабу канатаў, сетак і інш.

[Ад геагр. назвы.]

сіндактылі́я, ‑і, ж.

Спец. Поўнае або частковае зрашчэнне пальцаў, якое ў чалавека разглядаецца як загана развіцця.

[Грэч. syn — разам і dāktylos — палец.]

сіно́вія, ‑і, ж.

Спец. Вязкая празрыстая вадкасць, якая выдзяляецца абалонкай суставаў і служыць для іх змазкай.

[Лац. synovia.]

сітуацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да сітуацыі (у 2 знач.). Сітуацыйны план. Сітупцыйная здымка.

скарыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Спец. Падвергнуць (падвяргаць) скарыфікацыі. Скарыфікаваць насенне, Скарыфікаваць глебу.

скато́л, ‑у, м.

Спец. Прадукт гніення бялкоў, які знаходзіцца ў кале і падае яму характэрны пах.

[Ад грэч. skatós — кал, бруд.]

сліп, сліпа, м.

Спец. Збудаванне ў выглядзе нахіленай плоскасці для пад’ёму і спуску суднаў на бераг.

стыкава́нне, ‑я, н.

Спец. Злучэнне, змацаванне двух канцоў, краёў чаго‑н., падведзеных упрытык адзін да другога.

су́мавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які характарызуе што‑н. з боку вартасці, грашовай сумы. Сумавае выражэнне плана.