сіно́вія, ‑і, ж.
Спец. Вязкая празрыстая вадкасць, якая выдзяляецца абалонкай суставаў і служыць для іх змазкай.
[Лац. synovia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)