навіва́льшчык, ‑а, м.

Той, хто заняты навіваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падчы́тчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца падчыткай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазыкаатрыма́льнік, ‑а, м.

Той, хто атрымлівае пазыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазыкадава́льнік, ‑а, м.

Той, хто дае пазыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паланіза́тар, ‑а, м.

Той, хто праводзіць паланізацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паветрапла́вальнік, ‑а, м.

Той, хто займаецца паветраплаваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаткаплаце́льшчык, ‑а, м.

Той, хто плаціць падатак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыродалю́б, ‑а, м.

Той, хто любіць прыроду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парапсіхо́лаг, ‑а, м.

Той, хто займаецца парапсіхалогіяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

першаствара́льнік,

Той, хто першы стварае што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)