накаўтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго.

Прывесці (прыводзіць) праціўніка ў стан накаўта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паднача́ленне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падначаліць і стан паводле знач. дзеясл. падначаліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўраты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да неўрозу, звязаны з захворваннем неўрозам. Неўратычны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настро́енасць, ‑і, ж.

Душэўны стан, пэўная накіраванасць думак, пачуццяў і пад.; настрой. Дзелавая настроенасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насычэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. насычаць — насыціць і насычацца — насыціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параліза́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. паралізаваць і стан паводле знач. дзеясл. паралізавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрае́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. патроіць і стан паводле знач. дзеясл. патроіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

актывіза́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. актывізаваць і стан паводле знач. дзеясл. актывізавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акульту́рванне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. акультурваць — акультурыць і акультурвацца — акультурыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амало́джванне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. амалоджваць — амаладзіць і амалоджвацца — амаладзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)