Verbum

зіхатлі́вы, -ая, -ае.

Які блішчыць, ззяе пералівістым святлом, напоўнены яркім ззяннем, бляскам.

Зіхатлівае сонца.

Стаяла зіхатлівая раніца.

Зіхатлівая прыгажосць (перан.).

|| наз. зіхатлі́васць, -і, ж.

зме́ркнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; змерк, -кла; зак.

1. гл. меркнуць.

2. перан. Страціць сілу, значэнне.

Слава змеркла.

|| незак. змярка́ць, -а́е.

імпатэ́нтны і імпатэ́нцкі, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да імпатэнцыі.

Імпатэнтны стан.

2. перан. Бяссільны што-н. зрабіць, творча бясплодны.

Імпатэнцкі настрой творчасці.

калейдаскапі́чны, -ая, -ае.

1. гл. калейдаскоп.

2. перан. Які мяняецца хутка, як у калейдаскопе.

Калейдаскапічная змена падзей.

|| наз. калейдаскапі́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

вы́віх, -у, мн. -і, -аў, м.

Зрушэнне косці ў суставе, а таксама месца, дзе адбылося такое зрушэнне.

В. рукі.

Фармалістычныя вывіхі ў творчасці (перан.).

вы́глянцаваць, -цую, -цуеш, -цуе; -цуй; -цаваны; зак., што.

Навесці глянец на што-н.

В. стол лакам.

Выглянцаваныя манеры (перан.).

|| незак. выглянцо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́йсце, -я, н.

1. Месца для выхаду куды-н.

В. на перон.

2. перан. Спосаб вырашэння чаго-н.

Знайсці в. з якога-н. становішча.

выстаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. гл. выставіцца.

2. перан. Весці сябе манерна, стараючыся паказаць сябе з выгаднага боку; рысавацца (разм.).

В. на людзях.

бліску́чы, -ая, -ае.

1. Які бліскае, ззяе, выпраменьвае святло.

Бліскучыя цацкі.

2. перан. Выдатны, надзвычайны.

Б. поспех.

Б. адказ студэнта.

|| наз. бліску́часць, -і, ж.

брыка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Пра капытных: біць нагамі, брыкаць.

Конь брыкаецца.

2. перан. Упарціцца, упірацца (разм.).

З ім гаворыш, а ён брыкаецца.