перцэ́птар, ‑а, м.

Спец. Сістэма элементаў біялагічнага тыпу (орган), прызначаная для ўспрыняцця вобразаў (сігналаў) аб’ектыўнага свету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піля́стра, ‑ы, ж. і піля́стр, ‑а, м.

Спец. Чатырохгранная калона, якая адной гранню ўваходзіць у сцяну.

[Іт. pilasteo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плазмо́дый, ‑ю, м.

Спец. Прасцейшы арганізм, які паразітуе ў крыві і з’яўляецца ўзбуджальнікам малярыі. Малярыйны плазмодый.

[Лац. plasmodium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пленэ́р, ‑у, м.

Спец. Перадача паветранага асяроддзя і натуральнага асвятлення ў карціне.

•••

На пленэры — на паветры.

[Фр. plein air — вольнае паветра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поліэтыле́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да поліэтылену. Поліэтыленавая вытворчасць. // Зроблены з поліэтылену. Поліэтыленавы настольнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́льдэр, ‑а, м.

Спец. Адгароджаны ад мора дамбай, асушаны і апрацаваны нізінны ўчастак пабярэжжа Паўночнага мора.

[Гал. polder.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

постпазі́цыя, ‑і, ж.

Спец. Становішча слова або сказа пасля іншага слова або сказа, звязанага з ім.

[Ад лац. post — пасля і positio — становішча.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралангава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак. і незак., што.

Спец. Прадоўжыць (прадаўжаць) тэрмін чаго‑н. Пралангаваць дагавор.

[Ад лац. prolongare — падаўжаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акселеро́метр, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння паскарэнняў (перагрузак) у транспартных машынах, лятальных апаратах і пад.

[Ад лац. accelero — паскараю і грэч. metréō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аксідава́ны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае цёмную, нержавеючую паверхню ў выніку аксідавання. Аксідаваныя гаплікі і гафтачкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)