зензу́бель, ‑я, м.
Спец. Сталярная прылада ў форме гэбля, якой робяць пазы і фальцы ў дошках.
[Ад ням. Simshobel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)