паке́т, -а, М -ке́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Папяровы скрутак з чым-н.

Завінуць рэчы ў п.

2. Папяровы, поліэтыленавы і пад. мяшочак для прадуктаў.

3. Канверт з пісьмом афіцыйнага прызначэння.

Сакрэтны п.

4. У некаторых спалучэннях: камплект дакументаў, афіцыйных папер.

П. ідэй.

П. акцый (доля акцыянера ў акцыянерным таварыстве; спец.).

5. Штабель, стос грузаў, змешчаных на паддон (спец.).

Цэгла ў пакетах.

○

Індывідуальны (перавязачны) пакет — спецыяльна ўпакаваная гатовая павязка для накладання на рану пры аказанні першай медыцынскай дапамогі.

|| памянш. паке́цік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. паке́тны, -ая, -ае (да 1—3 і 5 знач.).

Пакетныя перавозкі грузаў (на паддонах; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

факту́рны ​1, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да фактуры ​1 (у 2 знач.). Фактурны жывапіс карціны.

2. Які мае ярка выражаную фактуру ​1 (у 1 знач.). Фактурная афарбоўка фанеры.

факту́рны ​2, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які з’яўляецца фактурай ​2. Фактурная кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вакаліза́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Набыццё зычным гукам складаўтваральных уласцівасцей.

2. Спевы на адных галосных гуках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́куум, ‑у, м.

Спец. Разрэджаны стан газаў або паветра ў закрытым прыборы або пасудзіне; беспаветраная прастора.

[Лац. vacuum — пустата.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вакцынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., каго.

Спец. Зрабіць (рабіць) засцерагальнае прышчапленне шляхам увядзення вакцыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валасаві́на, ‑ы, ж.

Спец. Дэфект металічных вырабаў, галоўным чынам стальных, у выглядзе тонкіх, выразна акрэсленых трэшчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інактыва́цыя, ‑і, ж.

Спец. Зніжэнне актыўнасці мікраарганізмаў, а таксама спецыфічных бялковых рэчываў пад уплывам розных фактараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іскразатрыма́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для затрымання іскраў, якія вылятаюць з дымавых труб і палымнеючых пячэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каардына́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да каардынаты, каардынат. Каардынатная сетка. Каардынатныя плоскасці. Каардынатны вугал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гетэро́зіс, ‑у, м.

Спец. Павышаная жыццяздольнасць і прадукцыйнасць першага пакалення гібрыдаў у параўнанні з бацькоўскімі формамі.

[Ад грэч. heteróiōsis — змена, пераўтварэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)