апафе́ма, ‑ы, ж.
Спец. Перпендыкуляр, які апушчаны з цэнтра правільнага многавугольніка на адну з яго старон.
[Ад грэч. apotithēmi — адкладваю ўбок.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)