ко́фта, -ы, ДМ -фце, мн. -ы, кофт, ж.

Верхняе кароткае (звычайна трохі ніжэй пояса) жаночае адзенне.

Модная к.

|| памянш.-ласк. ко́фтачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ко́фтачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

субкульту́ра, -ы, ж.

Сукупнасць разнастайных поглядаў, маральных установак, стэрэатыпаў паводзін, якія звычайна супрацьстаяць прызнаным грамадскім нормам і характэрныя для нефармальных маладзёжных аб’яднанняў або іншых сацыяльных груп.

Сімвалы субкультур.

|| прым. субкульту́рны, -ая, -ае.

Субкультурнае асяроддзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трактава́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ту́ецца; незак.

1. Быць прадметам абгаворвання, разгляду, тлумачэння чаго-н.

2. Характарызавацца, адлюстроўвацца пэўным чынам.

|| наз. трактава́нне, -я, н. і тракто́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уссу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; -нуты; зак., што на што.

1. Сунучы, падняць наверх.

У. бэльку на зруб.

2. Абуць, надзець (звычайна наспех, часова; разм.).

У. боты на басанож.

|| незак. уссо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хра́снуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Зламацца з трэскам, трэснуць.

Вось у калёсах храснула.

2. каго-што. Моцна стукнуць, ударыць (груб.).

Храснуў дручком па спіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

янта́р, -у́, м.

Скамянелая смала жоўтага колеру (звычайна празрыстая), якая ўжыв. для вырабу розных аздоб, дробных каштоўных вырабаў; бурштын.

Пярсцёнак з янтаром.

|| прым. янта́рны, -ая, -ае.

Янтарныя пацеркі (з янтару). Я. колер (залаціста-жоўты).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́вій, ‑ю, м.

Асадкавая горная парода ў форме акругленых дробных каменьчыкаў, звычайна з прымессю пяску і галькі (скарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял).

[Фр. gravier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́кут, ‑а, М ‑куце, м.

Абл. Адгароджанае ў хляве месца для жывёлы (звычайна дробнай). [Парасё] рохкала ў закуце, зашыўшыся ў салому. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсі́вераць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Зрабіцца, шурпатым, асмуглым, загрубець ад ветру, холаду (звычайна пра скуру на твары, руках і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзягця́рня, ‑і, ж.

Прадпрыемства, дзе гоняць дзёгаць (звычайна невялікае). У вільготнай шэрані перад .. [Кавалёвым] вырысоўваліся будынкі смалакурні, бандарні, новая будоўля дзягцярні. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)