вавёркавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены са шкурак вавёркі. Вавёркавае футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пы́жыкавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з футра пыжыка. Пыжыкавая шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабалёвы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з футра собаля. Сабалёвая шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́лчын бе́личий;

~на фу́тра — бе́личья шу́ба;

~на гняздо́ — бе́личье гнездо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́лька, -і, ДМ ільцы, мн. -і, ілек, ж.

Драпежны пушны звярок сямейства куніцавых, які водзіцца ў Паўночнай Амерыцы; футра гэтага звярка.

|| прым. і́лькавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сшыва́льшчык, ‑а, м.

Спецыяліст па сшыванню чаго‑н. Сшывальшчык футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футрае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Жук сямейства скураедаў, шкоднік футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футэ́ршчык, ‑а, м.

Уст. Той, хто шые адзенне з футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крот, крата́, мн. краты́, крато́ў, м.

Невялікая млекакормячая жывёліна атрада насякомаедных, якая жыве пад зямлёй, а таксама футра гэтай жывёліны.

Каўнер з крата.

|| прым. крато́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ну́трыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Балотны бабёр; паўводная млекакормячая жывёліна атрада грызуноў з каштоўным футрам, а таксама футра гэтай жывёлы.

|| прым. ну́трыевы, -ая, -ае.

Нутрыевая ферма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)