скарача́льнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць лікаў скарачацца. Скарачальнасць дробаў.

2. Уласцівасць тканак жывога арганізма скарачацца. Скарачальнасць мышачнай тканкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тка́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тканкі (у 1 знач.), складаецца з яе. Тканкавая вадкасць. Тканкавая несумяшчальнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́сцыя, ‑і, ж.

Тонкая абалонка са злучальнай тканкі, якая пакрывае асобныя мышцы або групы іх, а таксама некаторыя органы.

[Ад лац. fascia — павязка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лабі́льнасць, ‑і, ж.

Спец.

1. Уласцівасць лабільнага. Лабільнасць дзіцячага арганізма.

2. Функцыянальная рухомасць адчувальнай тканкі нерва, мышцы. Лабільнасць мышачных валокнаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксуда́т, ‑у, М ‑даце, м.

Спец. Вадкасць, якая выдзяляецца пры запаленні з невялікіх сасудаў у тканкі або поласці цела; выпат.

[Ад лац. exsudo — выдзяляю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апера́цыя¹, -і, мн. -і, -цый, ж.

Хірургічная лячэбная дапамога, механічнае ўздзеянне на тканкі і органы цела (ускрыццё, выдаленне, перасадка і пад.) з мэтай лячэння.

А. на сэрцы.

|| прым. аперацы́йны, -ая, -ае.

Аперацыйнае аддзяленне (у бальніцы). Аперацыйнае ўмяшанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэнтге́н², -а, мн. -ы, -аў і пры падліку пераважна рэнтге́н, м.

1. Апарат для прасвечвання.

Р. паказаў змены касцявой тканкі.

Уключыць р.

2. Пазасістэмная адзінка вымярэння дозы рэнтгенаўскага ці гама-выпрамяненняў.

Узровень радыяцыі склаў трыццаць рэнтгенаў у гадзіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапрышчапі́ць, ‑шчаплю, ‑шчэпіш, ‑шчэпіць; зак., што.

Спец. Прышчапіць, робячы перасадку тканкі або ўводзячы вакцыну нанава, яшчэ раз. Перапрышчапіць сліву. Перапрышчапіць воспу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фікса́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. фіксаваць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. фіксавацца. Фіксацыя ўвагі. Фіксацыя тканкі. Фіксацыя землетрасення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

покро́вный по́крыўны; пакрыццёвы;

покро́вные тка́ни анат. по́крыўныя тка́нкі;

покро́вные расте́ния по́крыўныя раслі́ны;

покро́вное стекло́ (микроскопа) по́крыўнае (пакрыццёвае) шкло.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)