інквізі́тарскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да інквізітара, інквізітараў, уласцівы ім. Інквізітарскі суд. Інквізітарскія метады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
судзі́лішча, ‑а, н.
Кніжн. Уст., цяпер іран. Тое, што і суд (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паказа́льны, -ая, -ае.
1. Які дае падставу для якіх-н. вывадаў.
П. факт.
Яго заява вельмі паказальная.
2. Які арганізаваны для ўсеагульнага азнаямлення.
П. суд.
3. Узорны, які служыць прыкладам для іншых.
Паказальная гаспадарка.
|| наз. паказа́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перасу́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Разм.
1. Паўторны суд. [Сцяпан:] А добра, сватка, кажаш. Зробім суд, перасуд, добрым складам над гэтым гадам. Купала. — Што ж, схадзі ў сельсавет, Заявіся... Усё яны высветляць... — Не. З’яўлюся: адразу ж пад варту мяне, Покуль суд, перасуд той — За краты... Куляшоў.
2. звычайна мн. (перасу́ды, ‑аў). Нядобразычлівыя выказванні пра чые‑н. учынкі, словы, дзеянні; плёткі. Ты перасудаў не лякайся, Што людзі зложаць у паспех... Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вае́нна-палявы́, ‑ая, ‑ое.
Які існуе, дзейнічае ва ўмовах ваеннага часу. Ваеннапалявы суд. Ваенна-палявая хірургія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́заў, -заву м., в разн. знач. вы́зов;
в. у суд — вы́зов в суд;
в. на дуэ́ль — вы́зов на дуэ́ль;
в. на спабо́рніцтва — вы́зов на соревнова́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыся́жны
1. уст. (принявший присягу) прися́жный;
~ныя засяда́целі — дорев. прися́жные заседа́тели;
п. паве́раны — дорев. прися́жный пове́ренный;
2. в знач. сущ. прися́жный;
суд ~ных — суд прися́жных
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыво́д¹, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. гл. прывесці.
2. Прымусовая дастаўка ў органы следства або ў суд тых, хто не з’явіўся па выкліку, а таксама часовы арышт для допыту (афіц.).
Хуліган ужо мае некалькі прыводаў у міліцыю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
по́зва, ‑ы, ж.
Пісьмовае паведамленне аб выкліку куды‑н., павестка. Лабановіч зірнуў на паперку: гэта была позва ад Віленскай судовай палаты з’явіцца на суд. Колас. У кішэні ляжала позва з’явіцца на зборны пункт ваенкамата з патрэбнымі рэчамі. Лужанін. Позва загадвала .. [дзядзьку Мікіту] ў панядзелак з’явіцца ў суд. Сіпакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Су́дзень ’вялікі саламяны кош’ (Сцяшк. Сл.), ’суднік’ (Мат. Гом.). Да суд‑ (гл. наступнае слова) з суф. ‑ень.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)