обеззу́беть сов., разг. абяззу́бець, стаць бяззу́бым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

омерзе́ть сов., разг. стаць (зрабі́цца) агі́дным;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обынтеллиге́нтиться сов., разг. стаць інтэліге́нтам; абынтэліге́нціцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ошелуди́веть сов., разг. запаршы́вець, стаць шалудзі́вым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смири́ться уціхамі́рыцца, утаймава́цца, скары́цца, стаць пако́рлівым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утяжели́ться пацяжэ́ць, зрабі́цца (стаць) (больш) ця́жкім;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знерухо́мець, -ею, -ееш, -ее; зак.

Стаць нерухомым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

встать сов.

1. (с места) уста́ць, мног. паўстава́ць;

2. (стать, выпрямиться) стаць;

встать во весь рост стаць на ўвесь рост;

3. (появиться, возникнуть) паўста́ць, узні́кнуць, вы́нікнуць;

встал но́вый вопро́с паўста́ла (узні́кла, вы́нікла) но́вае пыта́нне;

4. (на защиту) стаць, паўста́ць, узня́цца, мног. паўзніма́цца;

5. (уместиться) стаць;

шкаф здесь вста́нет ша́фа тут ста́не;

6. (стать) разг. стаць;

встать за стано́к стаць за стано́к;

7. (о светилах) узысці́;

встать на путь (чего-л.) стаць на шлях (чаго-небудзь);

встать с ле́вой ноги́ уста́ць з ле́вай нагі́;

встать гру́дью стаць грудзьмі́;

встать в по́зу стаць у по́зу;

встать в строй стаць у строй;

встать на кварти́ру стаць на кватэ́ру;

встать на коле́ни стаць на кале́ні;

встать на́ ноги стаць на но́гі;

встать на чью́-л. сто́рону стаць на чый-не́будзь бок;

встать на учёт стаць на ўлік;

встать поперёк доро́ги стаць упо́перак даро́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвастры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -во́стрыцца; зак.

1. Стаць больш тонкім, вострым, завастрыцца (пра рысы твару).

Скулы абвастрыліся.

2. Стаць больш успрымальным.

Зрок абвастрыўся.

3. Стаць больш моцным, цяжкім.

Хвароба абвастрылася.

4. Стаць больш напружаным.

Супярэчнасці абвастрыліся.

Барацьба на шахматным турніры абвастрылася.

|| незак. абвастра́цца, -а́ецца.

|| наз. абвастрэ́нне, -я, н. (да 2—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абяздо́лець, -ею, -ееш, -ее; зак.

Стаць абяздоленым, няшчасным.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)